Amebioza

Choroba wywoływana przez pierwotniaka Entamoeba invadens atakującego jelita węża powoduje zmiany zapalne z krwotokami. Infekcja szybko zajmuje inne narządy tworząc ropnie. W rezultacie gad szybko marnieje i umiera, dlatego tak ważne jest aby nie dopuścić do pojawienia się tego pierwotniaka lub gdy już wystąpi - szybko zareagować. Obecność intruza potwierdzi badanie mikroskopowe świeżego kału lub założenie hodowli laboratoryjnej z wymazu popłuczyn kloaki.

• Przyczyny: Zanieczyszczona cystami ameby woda i podłoże, które mogły znależć się tam przez owady, człowieka lub przedmioty mające kontakt z tym pierwotniakiem, są źródłem zarażenia. Odbywa się to poprzez ich połknięcie, gdzie docelowo trafiają do jelit gada.
• Objawy: Najczęściej jest to biegunka o bardzo nieprzyjemnym zapachu z dodatkiem krwi, wymioty, zwiększone zapotrzebowanie na płyny oraz niechęć do jedzenia. Dodatkowo sama pozycja leżenia jest charakterystyczna - przedni odcinek ciała węża jest zwinięty, natomiast tylny wyprostowany. Pod koniec choroby występuje widoczne obrzmienie końcowej części ciała wywołane zapalnym przerostem ścian jelita grubego. W tej fazie wąż nie zwija już swoich splotów.
• Leczenie: Szybko wprowadzone może jeszcze uratować chorego boa. Weterynarz przepisuje odpowiednie leki przeciwpierwotniakowe, a w przypadku kiedy amebiozie towarzyszy infekcja bakteryjna, będzie wymagana także antybiotykoterapia. Chorego osobnika należy odizolować od innych węży. Warto również przeprowadzić badania całej grupy hodowlanej, aby wykluczyć możliwość zainfekowania u wszystkich podopiecznych.
  Nieocenione są działania prewencyjne, które polegają na trzymaniu ścisłej higieny środowiska gadów, ich samych (a także osób zajmujących się nimi), wraz ze wszystkimi narzędziami, które pomagają w ich obsłudze.